Blog&Blues

?Ah çektikçe erir gider yüreğimin yağı benim? – Aşık Veysel Cura ile Banjo; ayrı kıtaların ortak paydalarıdır. Virginia?da, Sivas?da, Lousiana?da, Elazığ?da kısaca kırsalda köklerinden folklorik öğeler yeşerten halk ozanlarının müzikal doğurganlığıdır. Hasat mevsiminde, Missisipi nehrinin kenarına uzanmış taş bir evin verandasında banjosu ile blues çalarak ağlayan siyahi bir Amerikalı’nın hissiyatı her ne ise, Nemrut dağı [...]

“Porte?ler, dumanlı başı ile naralar atarak geçip giden bir banliyö treninin sarsıntılarına uyanan raylara benzer. Önemli olan üzerinden kaç nota geçtiği ya da kaç kilometre hızla geçtiği değil, üzerinde taşıdığı her bir notanın ruhi ağırlığı ve bu yükü hangi topraklarda ağırlıyor olduğudur.” -  B&B Her daim bir laf etmişimdir. Ne Paris, ne Casablanca… En iyi [...]

?Blues köklerdir, geri kalan her şey ise meyveler.? – Willie Dixon Saatlerimizi 20.yüzyılın ilk çeyreğine geri alsak diyorum. Kısa bir süre için, yalnızlığımızın ışıkları altında uyansak. Kendimizi, Missisipi nehrinin beslediği deltalarda bulsak. Memphis, New Orleans civarlarındaki pirinç tarlalarında. Siyahi bir kölenin isyan düğümlerini çözdüğü ilk porte?de. Kızgın güneşin altında eriyen raylar ve pamuk tarlalarında. Hep [...]